“‘Dat is wel wat voor mij’, dacht ik toen ik las dat het computercafé vrijwilligers zocht. Ik was net een aantal jaar met pensioen en de digitale wereld was mij niet onbekend. Integendeel. Toen ik nog werkte zat ik in de automatisering. Het was mijn vak.”
“Zelf mag ik helemaal up-to-date zijn, ik weet dat veel van mijn leeftijdsgenoten worstelen met al het digitale. Eerlijk gezegd begrijp ik dat heel goed. Het is een heel snelle wereld. Wat vandaag a is, kan morgen b zijn. Als je hier niet mee opgegroeid bent, kan dat best lastig zijn.”
“Ik vind het heel fijn om de mensen op weg te helpen. Samen maken we er toch iets moois van. De ene keer gaat het over het opschonen van een harde schijf, de andere keer over hoe je een mailtje verstuurt. Iedereen is vrij om te vragen wat hij of zij wil.”
“Overigens zit aan dit vrijwilligerswerk nog een andere grote plus. Ik doe er sociale contacten mee op. Iets waar ik heel blij mee ben. Niet dat ik in een sociaal isolement verkeer, maar met het toenemen der jaren word je wel meer op jezelf teruggeworpen. Een praatje met je collega’s over de voetbalwedstrijd van gisteravond is er niet meer bij.”
