Vluchtelingen met status die in Pijnacker-Nootdorp een woning toegewezen krijgen, worden ook altijd één jaar bijgestaan door een vrijwilliger. Negar Ezati (48), volledig geïntegreerd en werkend bij NS, kijkt hier heel goed op terug. ,,Dankzij Ellen ben ik waar ik nu ben.”

Verloren, zelfs een beetje de weg kwijt. Dat was Negar Ezati in Pijnacker, waar zij in 2019 vanuit AZC Hogeveen een woning toegewezen kreeg. Wel wist zij één ding. De van oorsprong Iraanse wilde opnieuw een leven opbouwen als ‘succesvolle Nederlander’. Dat is meer dan een baan vinden, legt ze uit. ,,Dat is echt integreren en erbij horen.” Moet je Negar nu eens zien. Ze spreekt vloeiend Nederlands, heeft twee jongens van zeventien die het goed doen op het Stanislascollege en werkt bij NS op de HR-afdeling, waar ze een project begeleidt voor andere nieuwkomers. Negar wijst naar Ellen Schijve, een vrijwilliger van de SWOP die haar het eerste jaar heeft bijgestaan. Als maatschappelijk begeleider maakt zij vluchtelingen met status wegwijs in onze samenleving, bijvoorbeeld door het aanvragen van toeslagen, uitleggen van brieven en afsluiten van verzekeringen.

,,Ik heb alles dankzij haar hulp.” Ellen zelf is het daar niet helemaal mee eens. De 67-jarige Pijnackerse heeft wekelijks het gezin hebben bijgestaan. ‘Helpen’ wil ze het niet noemen. ,,Als maatschappelijk begeleider neem je geen werk uit handen. Jullie hebben het zelf gedaan, ik heb slechts meegedacht. Dat is overigens echt wel nodig. Ga maar eens in China wonen, of Saudi Arabië. Waar begin je?”, vraagt ze zich hardop af. ,,Als nieuwkomer komt er een enorme berg aan informatie op je af. Over zorg, belastingen, toeslagen, energie, het onderwijssysteem”, volgt een opsomming. ,,Je moet allemaal maar net weten hoe het zit.” De twee leerde elkaar kennen op de dag van de sleuteloverdracht. Ellen wachtte Negar en haar gezin op in de bibliotheek. “Ze reed ons naar Rondom Wonen. Met haar eigen auto, in haar eigen tijd – en wel om ons te ondersteunen. Dat vond ik zo bijzonder”, vertelt Negar. De daaropvolgende maanden was Ellen er ook. Als verkenner, bemiddelaar, uitlegger, voorlichter, adviseur, maar bovenal als mens, vertelt Negar. ,,Zij was een bron van motivatie. En werd na het jaar een bron van inspiratie. Net als Ellen wilde ik iets teruggeven aan de samenleving. Zeker in de wetenschap dat ik ook zo veel gehad heb.”
En zo geschiedde. Negar werkt nu eveneens als vrijwilliger bij de SWOP, maar dan als sleutelpersoon. Voor nieuwe dorpelingen die na de maatschappelijke begeleiding van één jaar ergens tegenaan lopen, is zij een aanspreekpunt. Met onverholen trots hoort Ellen haar aan. ,,Ik doe dit vrijwilligerswerk nu 21 jaar. Verreweg de meeste vluchtelingen zijn zeer gemotiveerd, maar Negar is buitengewoon gemotiveerd.” Dat Ellen haar vrijwilligerswerk na al die jaren niet zat is, heeft alles te maken met de variëteit. ,,Iedere keer heb je iemand anders voor je en je maakt elke keer iets anders mee. Ik blijf ook groeien en mezelf ontwikkelen. Bovendien is het een onwijs leuk team.”

Wil jij ook zo’n betekenisvolle rol spelen in de integratie van deze nieuwe inwoners van Pijnacker-Nootdorp? Reageer dan op de vacature en word vrijwilliger maatschappelijke begeleiding statushouders.