“Van fulltime terug naar nul – dat deed ik na mijn pensionering in 2019. Eventjes pas op de plaats, resetten zogezegd. Een paar maanden later waren alle achterstallige klusjes in huis wel gedaan. Ik wilde weer iets om handen hebben.”
In de krant las ik een stukje over het computercafé van de SWOP. Mensen op weg helpen in de digitale wereld, dat leek mij wel wat. Zeker gezien mijn achtergrond als ICT’er. Zo geschiedde. Twee keer per week schiet ik als vrijwilliger bij in het computercafé. Iedereen kan hier aankloppen met een vraag over zijn of haar computer. En dat niet alleen – ook met hun laptop, mobiel of tablet kunnen ze hier terecht. Vaak is het heel eenvoudig op te lossen. Iets wat ook de bezoekers niet ontgaat. ‘Oh, is het zo makkelijk?’ klinkt het dan. Het is elke keer een eye-opener voor ze.
“Ik ben blij dat ik begonnen ben met dit vrijwilligerswerk. Niet alleen zijn de mensen heel dankbaar, wat zich vertaalt in blije gezichten. Ook doe ik er zelf de nodige sociale contacten mee op. Bovendien neemt het niet veel van mijn tijd in beslag. Die 10.00 tot 11.00 uur is net een leuk koffie-momentje. Als je dan ook nog iets voor een ander kan betekenen, is dat helemaal mooi meegenomen.”
